Θεσσαλονίκη, 13 Ιουλίου 2017

[Όπως εκφωνήθηκε]

Πρωθυπουργέ, αγαπητέ φίλε Αλέξη,

Επίτροπε, αγαπητέ φίλε Δημήτρη,

Φίλοι από σήμερα και από άλλοτε,

Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,

Αγαπητοί φίλοι,

Θέλω να ξεκινήσω ευχαριστώντας τον Πρύτανη και την Αναπληρώτρια Πρύτανη για τα ευγενικά και κολακευτικά τους λόγια: «Ευχαριστώ πολύ» [στα ελληνικά]. Κυρίως ο πανηγυρικός λόγος της Αναπληρώτριας Πρύτανη ήταν εξαιρετικός. Εάν οι γονείς μου ήταν εδώ — δυστυχώς απεβίωσαν πέρσι — ο πατέρας μου θα ήταν υπερήφανος ακούγοντάς τον και η μητέρα μου θα πίστευε και την παραμικρή σας λέξη.

Με βαθιά συναίσθηση της τιμής που μου γίνεται αποδέχομαι αυτόν τον σημαντικό τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα. Το γεγονός ότι προέρχεται από εδώ, από την ιστορική Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη τιμή.

Αναφερόσασταν σε μια αδύναμη περίοδο της ζωής μου. Ακούγοντάς σας, δεν ήξερα — προτού περιγράψετε τη ζωή μου —  ότι είχα τόσο πλούσια ζωή και τόσο πλούσια βιογραφία. Έμοιαζε με επικήδειο — πριν την ώρα του. Δεν μιλήσατε για τα λάθη, τα σφάλματα, τις παραλείψεις που αποτέλεσαν μέρος της ζωής μου. Ήμουν φοιτητής στο Στρασβούργο και σπούδαζα νομικά. Αλλά δεν.. — πιο συχνά βρισκόμουν στη Σχολή Γαλλικής Φιλολογίας απ’ ό, τι στη Νομική. Κατάφερα να περάσω τις εξετάσεις, έπρεπε να το κάνω. Όταν ανακηρύχτηκα Επίτιμος Διδάκτωρ της Σχολής του Στρασβούργου, ευτυχώς δεν αναφέρθηκαν στους βαθμούς μου. Και ουδέποτε είχα την πρόθεση να γίνω Διδάκτωρ Νομικής. Σταμάτησα αμέσως πριν και αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική διότι ήξερα τότε ότι βοηθώντας τους ανθρώπους θα έβρισκα τον δρόμο μου, θα γινόμουν Επίτιμος Διδάκτωρ αυτού του Πανεπιστημίου. Κι έτσι τα κατάφερα.

Πρέπει να πω ότι η απονομή αυτή είναι ίσως η σημαντικότερη ημέρα στην πρόσφατη ζωή μου. Δεν άσκησα πραγματικά τη δικηγορία επειδή διορίστηκα Υφυπουργός σε ηλικία 28 ετών. Έτσι λοιπόν αναγκάστηκα να σταματήσω κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει μια λαμπρή σταδιοδρομία στον δικηγορικό σύλλογο του Λουξεμβούργου. Το γεγονός ότι με τιμάτε σήμερα — και ο τρόπος με τον οποίο το κάνετε — είναι πολύ σημαντικός για μένα διότι οι κανόνες αυτού του σπουδαίου Πανεπιστημίου και τα πολλά σπουδαία μυαλά που έχουν περάσει από εδώ περιποιούν τιμή σ’ εκείνον που έγινε μόλις πριν λίγες στιγμές Διδάκτωρ αυτού του Πανεπιστημίου.

Το δίδαγμα του Αριστοτέλη στην πραγματικότητα είναι πολύ απλό. Θα πρέπει να έχουμε διαρκώς υπόψη μας όλα όσα μας ενώνουν. Τις αξίες που μοιραζόμαστε. Την κοινωνία μέσα στην οποία εργαζόμαστε. Και τη συμπόνια και την αλληλεγγύη που δείχνουμε μεταξύ μας. Πάνω σε τούτο έχει οικοδομηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και για τούτο θα πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, καθώς η Ευρώπη προσβλέπει στο μέλλον της.

Δεν υπάρχει καλύτερος τόπος για να γίνει αυτό από ό,τι εδώ στην Ελλάδα. Και θα ήθελα να πω πόσο υπέροχη είναι η επιστροφή εδώ. Ξέρετε, εάν εκφωνείτε ομιλίες ενώπιον κοινού, οι άνθρωποι του περιβάλλοντός σας σάς λένε ότι πρέπει να αρχίζετε κάθε ομιλία λέγοντας «Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι εδώ». Συνήθως δεν είναι αλήθεια. Απόψε όμως είναι αλήθεια επειδή αγαπώ τούτη η χώρα και όσους ζουν εδώ.

Προσπάθησα καθ’ όλη τη σταδιοδρομία μου να βοηθήσω την Ελλάδα. «Να βοηθήσω» δεν είναι η σωστή έκφραση — θέλησα να είμαι πιστός στην κληρονομιά αυτού του μεγάλου έθνους. Μερικές φορές διαβάζω σε γερμανικές εφημερίδες και σε άλλες — αυστριακές, ολλανδικές — ότι η Ελλάδα είναι μικρή χώρα. Δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα είναι μεγάλο έθνος. Κι αυτός είναι ο λόγος που την ερωτεύτηκα. Και προσπαθούσα καθ’ όλη τη σταδιοδρομία μου, ως Πρόεδρος της Ευρωομάδας, ως Πρόεδρος της Επιτροπής, ως Πρωθυπουργός, με οποιαδήποτε ιδιότητα — να σεβαστώ την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού. Επειδή η αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού δεν έγινε σεβαστή από όλους τους Ευρωπαίους κι εγώ ήθελα η αξιοπρέπεια αυτή να γίνει σεβαστή.

Τώρα είναι η στιγμή να γυρίσουμε σελίδα. Και αυτό ακριβώς κάνει η Ελλάδα. Σήμερα, η σταθερότητα, η εμπιστοσύνη και η ανάπτυξη επιστρέφουν. Η οικονομία αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 2,1 % το 2017 και κατά 2,5 % το 2018, εάν συνεχίσεις τη μεταρρυθμιστική διαδικασία, αγαπητέ μου Αλέξη. Διετέλεσα πρωθυπουργός επί 18 χρόνια, προσπάθησε να κάνεις το ίδιο — δεν είναι όμως σίγουρο ότι θα έχεις τόσο μεγάλη θητεία. Αλλά είμαι ικανοποιημένος με ό,τι κάνουν ο πρωθυπουργός και η ελληνική κυβέρνηση — και ο ελληνικός λαός πριν από αυτούς. Πρόκειται για πολύ μεγάλο κατόρθωμα.

Υπάρχουν λιγότεροι Έλληνες χωρίς δουλειά από ό,τι πριν από μερικά χρόνια. Και το δημοσιονομικό πλεόνασμα είναι οκτώ φορές υψηλότερο από τον στόχο του προηγούμενου έτους και ήδη υπερβαίνει τον στόχο του τέλους του προγράμματος στα μέσα του 2018.

Η πρόοδος αυτή εξαρτάται από τις ευρείας κλίμακας μεταρρυθμίσεις που η χώρα αυτή έχει θέσει σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Και είμαι ευγνώμων, αποτίνω φόρο τιμής στους Έλληνες εκείνους που κανείς δεν γνωρίζει. Τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας, εκείνα πλήρωναν το τίμημα. Δεν πλήρωναν οι ελίτ το τίμημα — τα φτωχότερα στρώματα τούτης της χώρας πλήρωναν το τίμημα και σε καμιά άλλη χώρα αυτό δεν θα ήταν δυνατό. Γεμάτος σεβασμό χαιρετίζω τον ελληνικό λαό, έναν σπουδαίο λαό!

Σήμερα προχωρούμε στο μέλλον. Πρόκειται για ένα μέλλον φωτεινότερο από όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε πριν από μερικά χρόνια· η ευημερία επιστρέφει. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, της οποίας έχω την τιμή να προεδρεύω, δεν δίνει χρήματα στην Ελλάδα, αλλά — σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό κοινοβούλιο — προσπαθεί να θεσπίσει ένα μακρόπνοο πρόγραμμα ύψους 35 δισεκατ. ευρώ που συμπεριλαμβάνει κοινωνικά ζητήματα.

Το αποκαλούμενο σχέδιο Γιούνκερ αποδίδει στην Ελλάδα. Ονομάστηκε σχέδιο Γιούνκερ όταν ξεκίνησε· επειδή θεωρούσαν ότι θα ήταν σκέτη αποτυχία κι ήθελαν έτσι να ορίσουν εκ των προτέρων τον ένοχο για την αποτυχία. Τώρα που λειτουργεί, ονομάζεται Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων αλλά είναι ακριβώς το ίδιο. Και η Ελλάδα είναι ανάμεσα σε όσους επωφελούνται από το πρόγραμμα αυτό, διότι σκέφτηκα όταν άρχιζα τη δουλειά μου στις Βρυξέλλες, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει να προσδιορίζεται από βάναυσα μέτρα λιτότητας εις βάρος των ασθενέστερων μελών της κοινωνίας μας. Αλλά πίστευα ότι θα άξιζε η επανεκκίνηση εκείνου που αποτελούσε το ισχυρό πλεονέκτημα της Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετίες: των επενδύσεων. Οι επενδύσεις είναι σημαντικές και αυτό ακριβώς κάναμε. Και το κάναμε με τη βοήθεια των ελληνικών αρχών, της ελληνικής κυβέρνησης, του ελληνικού κοινοβουλίου, και τώρα βλέπουμε ότι παράγει οφέλη στην Ευρώπη και σε τούτη την αγαπημένη χώρα.

Με δυο λόγια, είμαι ευτυχής που βρίσκομαι εδώ. Φρονώ ότι ορθώς ανακηρύχθηκα Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου αυτού. Και ξέρω ότι ορισμένοι συνάδελφοί μου — ο Δημήτρης, ο Μαργαρίτης — σπούδασαν εδώ. Χαίρομαι που ανακαλύπτω σήμερα ότι έχει βελτιωθεί η ποιότητα του Πανεπιστημίου. Αλλά χαίρομαι που έχω αυτά τα παιδιά στην Επιτροπή «μου». Χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ.

Θα συνεχίσω να είμαι φίλος της Ελλάδας. Εύκολο να το λες σήμερα. Όταν έλεγα όμως — Ευάγγελε, ήσουν εκεί περισσότερο καιρό· κι εσύ Αλέξη — ότι θα συμπαρασταθώ στην Ελλάδα, κανείς δεν χειροκρότησε. Σήμερα όλοι λένε: ήταν σωστή η ιδέα να παραμείνει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ. Εάν το είχαν πει νωρίτερα, θα είχα περισσότερο ελεύθερο χρόνο τότε. Όπως ήμουν φίλος της Ελλάδας όταν η Ελλάδα είχε λίγους φίλους, επιθυμώ να παραμείνω φίλος της Ελλάδας και τα επόμενα χρόνια.

«ΜΑΖΙ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ!» [στα ελληνικά] — για όσους δεν μιλούν τόσο καλά ελληνικά όσο εγώ, αυτό σημαίνει: «Μαζί θα τα καταφέρουμε».

Σας ευχαριστώ πολύ.

Διαθέσιμο εδώ.