Η ανακοίνωση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για τη μερική αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από τη Συρία αιφνιδίασε όσο και προβλημάτισε τη διεθνή κοινή γνώμη. Παρά τις πολλαπλές ερμηνείες που έχουν δοθεί, ένα είναι το μόνο βέβαιο. Πρόκειται για κίνηση τακτικής, η οποία είναι και προμελετημένη και σίγουρα στοχευμένη. Διπλωματικές πηγές είπαν στην EurActiv.gr ότι η κίνηση αυτή  αποτελεί μια ακόμη επίδειξη δύναμης του Πούτιν. Με αυτόν τον τρόπο, ο Ρώσος Πρόεδρος θέλει να δείξει ότι αυτός θα αποφασίσει πότε θα μπει και πότε θα βγει από την Συρία. Είναι μάλιστα πιθανό, η απόφαση Πούτιν να έγινε με αντάλλαγμα την άρση ή τη χαλάρωση των κυρώσεων που έχουν επιβάλλει ΕΕ και ΗΠΑ εναντίον της Μόσχας λόγω της ουκρανικής κρίσης. Σημειωτέον ότι η ανανέωση η μη των κυρώσεων αναμένεται να εξετασθεί εκ νέου από την ΕΕ τον προσεχή Ιούνιο. Επίσης, η μερική αποχώρηση της Ρωσίας δεν σημαίνει και εγκατάλειψη της Συρίας. Άλλωστε η Μόσχα δεν προχώρησε ποτέ σε χερσαία επέμβαση, αλλά επικεντρώθηκε σε στρατηγικούς στόχους. Δεν θα μπορούσε να ερμηνευθεί ούτε και ως εγκατάλειψη του συμμάχου της, Μπασάρ αλ Άσαντ. Αντιθέτως, η Μόσχα μπορεί να έχει ήδη εξασφαλίσει την μη τιμωρία του Άσαντ και την αποφυγή της  μοίρας που είχαν τόσο ο Καντάφι και όσο και ο Σαντάμ, ενώ δεν αποκλείεται να έχει εξασφαλίσει ακόμη και τη διάδοχη κατάσταση στη μετά Άσαντ εποχή. Επιπλέον εκτιμάται ότι με την επέμβαση στη Συρία, ο Ρώσος Πρόεδρος ήθελε να δείξει ότι μπορεί να κινηθεί και εκτός μετασοβιετικού περιβάλλοντος (βλέπε Ουκρανία). Με την μερική αποχώρησή του επιθυμεί και πάλι να δείξει ότι μπορεί να κρίνει πότε έχουν ολοκληρωθεί οι στρατηγική του στόχοι.  Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιοι ακριβώς είναι οι πραγματικοί στρατηγικοί στόχοι του Πούτιν, ωστόσο ότι ένα είναι το μόνο σίγουρο: ότι δια της Συρίας η Ρωσίας απέδειξε ότι μπορεί να επεμβαίνει εκεί όπου κρίνει ότι διακυβεύονται τα συμφέροντά της με ή χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Κανείς άλλωστε δεν πρέπει να εκπλήσσεται από τη στιγμή που ο Αμερικάνοι μπήκαν σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Λιβύη. Σχεδόν 6 1/2 μήνες μετά την επισημοποίηση της στρατιωτική της επέμβαση (30-9-2015), η Μόσχα θέλει να δείξει ότι μπορεί να επεμβαίνει όπου κρίνει σκόπιμο και θα το ξαναέκανε, όπως το έχει ξανακάνει και στο παρελθόν, με την επέμβαση στη Γεωργία, το 2008.

Περισσότερα εδώ.